رفتم خیابون تا کمی بارون ببینم بارون باب اومد لباسم خیس خون شد چیزی نموند از خونه هامون از قصه ی ما شهر پوستو استخون شد از گل سپهر ساختیم روی دشمن اما جز گل چیزی سمت سنگر نیومد هی داغ دیدن گریه کردن مادرامون دنیا تماشا کردو جیکش در نیومد هی ظلم پشت ظلم دیدی ای برادر ما هیچوقت احساس امنیت نکردیم خاک فلسطین پاره های از روح ما بود این سرزمینو با کسی قسمت نکردیم توی کدوم قانون نوشتن که تو این شهر هر ابروداری کفن باید بپوشه نفرین به دنیایی که جون آدماشو ارزون به هر بی آبرویی میفروشه ما خاک حاصل خیز خاک لاله خیزیم ما آسمونیم آسمون لاجوردی هم زنده ایم از عشق میهن هم شهیدیم هم عاشق صلحیمو هم مرد نبردیم